Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

Κουφαλινα κοκορια

Μερα: Κυριακη-Ογδοη, 32 Μακεμβριου
Ετος: -2013,78645
Τοπος: Αλεξανδρουπολη Μαδαγασκαρης
Εκεινη τη μερα το πρωι κατα τις 10 το απογευμα, αρχισα και τελειωσα να γελαω σε χρονο ρεκορ. Το πως εκανα ρεκορ, και το τι με εκανε να γελασω μην το ρωτησετε, ξερω. Ξερω λεμε! Αφου ξερω γιατι ρωτας? Αρχη Παντων μετα απο αυτο πηγα στην τουαλετα να κανω ενα σαντουιτς να πιω, και οταν το κανα επεσα για υπνο στο ματι της κουζινας σου. Κοιμηθηκα χωρις φαγητο και νερο για 5, μηνες και ξυπνησα μετα απο αλλους 5 μηνες. Τοτε μια πολικη καραβιδα πεταχτηκε μπροστα σου και εσυ τρομοκρατηθηκα για 5 κιλα. Δυστυχως ομως η γατα μου πεθανε και επρεπε να παω στα εγκαινια της κηδειας του σκυλου μου. Οταν εφτασε η μερα για την κηδεια της κατσαρολας μου, εφαγα 2 ηχεια απο ενα παλιο, ξεχασμενο καταλογο και μετα πηγα και τα εβγαλα ολα βολτα. Μετα απ αυτο δεν ξερω τι εγινε φθηνώς αλλα δεν πιστευω να εγινε κατι τοσο σπουδαιο ωστε να μην το ξεχασω. Α οχι κοιμηθηκα για 1000 και 956,3756 νυχτες και 474,8299 μερες χωρις να σταματησω το τρεξιμο ουτε καν για να πιω λιγο χυμο απο υδρογονικο συνδρομο ανθρακικου συμπλεγματος διανυφλαμικου οξεως, δηλαδη κοκα-κολα. Αφου λοιπον ανεκτησα της δυναμεις του, εεε εννοουσα τις αδυναμιες σου, εεεε εννοουσα το Οιδιποδειο Συμπλεγμα, ξαφνιαστηκα απο την πολλη ναφθαλινη που χρησιμοποιηθηκε για να μην φαει το παστιτσιο μου καμια μελισσα, πεθανα, με ανεστησε καποιος ετσι οπως ημουν χωρις να εχει πεσει ουτε τριχα απ τα μαλλια μας, σε σκοτωσα επειδη δεν ειχα τι αλλο να κανω που βαριομουν και με βαραγε και αυτος για να μη βαριεμαι μονος, διελυσα τον γριφο της κηνιτηριας μυγας, κατεστρεψα ενα απο κεινα τα πως τα λενε τα απ τ αλλα τα δοντια ενος CD, και η γιαγια μου εβαλε και παλι μπουγαδα. Τοτε χτυπησε το κινητο μου. Και με χτυπησε με πολλη δυναμη. Τοση πολλη που παραλιγο να ξεχειλησει και να κανει το χωροχρονο μουσκεμα. Ηπια λιγο ουϊσκι για να μπορεσω να διωξω τη ζαλαδα που με ελουζε με υγρο αζωτο, και να μπορεσω επισης να πεθανω ησυχος. Μετα που ξυπνησα, επειδη στην πραγματικοτητα δεν πεθανα, αλλα πεθανα πεθενοντας δηλαδη ξαναπεθανα με ηπιες συνθηκες θανατου δηλαδη καληνυχτατουρκιασχημοςυποκοσμοςτοβραδυκαιουτοκαθεξης και βεβαια ο Χαρης γκουχου-γκουχου-κα-Ποττερ. Ακουσα μετα την μυρμηγκοφωλια μου να φωναζει και πηγες για υπνο. Ειδα ενα πολυ ωραιο ονειρο, δεν θυμαμαι τιποτα, μονο οτι ηταν εφιαλτης. Τοτε η κατσαρολα μου εβγαλε φτερα και εγινε κατσαριδα διαιτης για περιπου 3 κιλα ξεκινωντας απο αυριο. Και κατω στο αποκορυφωμα μου χτυπανε την πορτα κατι βατα. Τα περασα για γραβατα και ετσι τους εδωσα 2 κιλα δρομο. Μα σαν να εφτανε αυτο, ηρθαν και εκαναν τα γλυκα φρυδια στο κινητο μου που χτυπαγε εδω και κατι χρονια το κεφαλι του. Τοτε τα πηρα στο θωρακα και τα αφησα σε ενα σουρωτηρι για να κρυωσουν. Αυτα δεν υπακουσαν και με χτυπησαν με κατι χειροβομβιδες στο νευρο με αποτελεσμα να κοντεψουν να πνιγουν στο Holy-wood. Και πεθενοντας, ο παππους του μου εδωσε κατι αμυγδαλα. Δεν ηξερα τι να μην τα κανω γι αυτο και τα μεταφυτεψα σε μια δεντρογαλια. Και για το φοβερο φιναλε, η δεντρογαλια εγινε πριγκιπας της τανζανιας και εβγαλε το τρομερο του μαπωδι και αυτοκτονησε.
Τελος?


Made by: Petros Petalas (metalman)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου